vereor

   vereor itus, ērī, dep.    [1 VEL-], to reverence, revere, respect, stand in awe: quem (patrem) ut deum: gratia et eloquentia; quarum alteram vereor, alteram metuo: veremur vos . . . etiam timemus, L.—To fear, be afraid, dread, apprehend, shrink: hostem, Cs.: patris adventum, T.: reprehensionem doctorum: pauperiem, H.: maius, something serious, H.: invidiam, N.: Vereor dicere, hesitate, T.: vereor committere, ut, etc.: Insanos qui inter vereare insanus haberi, H.: quos non est veritum in voluptate summum bonum ponere, who did not shrink from, etc.: huius feminae, T.: tui testimoni: eo minus veritus navibus, quod, etc., with the less anxiety for the ships, Cs.— With ne, lest, that: sed vereor, ne videatur oratio mea, etc.: ne Divitiaci animum offenderet verebatur, Cs.: vereor ne cui plus credas, etc., H.: si . . . vereor ne barbarorum rex fuerit (Romulus), I suspect that.—With ne . . . non: intellexi te vereri ne superiores (litterae) mihi redditae non essent. —After a negat. expressed or implied (instead of ut): non vereor ne hoc officium meum P. Servilio non probem: non vereor, ne non scribendo te expleam.—With ut, that not: vereris ut possis contendere?: qui vereri videntur ut habeam satis praesidi.—Poet.: ut ferulā caedas meritum maiora subire Verbera non vereor (i. e. ne caedas), H.—To await with fear, fear, dread: heri semper lenitas Verebar quorsum evaderet, T.: Pomptinum quod scribis in urbem introisse, vereor, quid sit, am apprehensive what it may mean: de quā (Carthagine) vereri.

* * *

vereri, veritus sum V DEP

revere, respect; fear; dread